Postür vücut bölümlerinin birbirleri ile ilişkili duruş şekli ve vücudun her hareketinde eklemlerin aldığı pozisyonların birleşimi postürdür (Böhm ve Lück 1984 p. 119). Dengeli bir postür sayesinde gövde ve omurga kasları vücudun üst yarısını minimal bir kas kuvveti ile desteklemektedir.
Postürün genel görünüş için anlamlı bir gösterge olduğu açıktır. Vücut postürü, postür düzenlemekle görevli sistemler tarafından hareket öncesinde ve sırasında sürekli en uygun şekilde ayarlanır (Karakuş ve Kılınç 2006). Postürün hareketler sırasında düzenlenmesinde merkezi sinir sistemi önemli rol oynar (Frank ve Earl 1990; Karakuş ve Kılınç 2006). Vücuttaki dengeyi sağlayan kasların güçsüzlükleri, kısalıkları ve dış kuvvetler vücut simetrisi bozulabilmesine ve ağırlık merkezinin yer değiştirmesine neden olabilir. Postür bozukluğu sebebiyle ağırlık merkezi öne kaydığında ise sırt kasları daha fazla çaba harcayarak postürü düzeltmeye ve dengeli bir pozisyon sağlamaya çalışırlar.Bu durum birçok sağlık problemini beraberinde getirmektedir (Karakuş ve Kılınç 2006, Ural ve ark. 2004). Ayrıca, yoğun antrenman yapan çocuk sporcuların özellikle omurgalarının korunması sakatlanma risklerini azaltma açısından önemli görülmektedir (Karakuş ve Kılınç 2006).
Kas iskelet sistemi yaralanmalarının maliyeti ve sıklığının artışı, doğru postürün sağlanmasına yönelik arayışı arttırmıştır. Birçok dinamik faktörün alışılmış istirahat postürünü etkilemektedir (Grimmer ve ark. 1999, Penha ve ark. 2009, McEvoy ve Grimmer 2005, Cho 2008). Fakat bu değişime neden olan doğal mekanizmalar hakkında çok az şey bilinmektedir (Grimmer-Somers ve ark. 2008). Çanta ağırlığı, postür ile ilişkisi araştırılan diğer bir faktördür. Literatürde vücut ağırlığının % 10-15’i ağırlığında çanta taşımanın servikal postürü etkilediği (Grimmer ve ark. 1999) yönünde çalışmalara ek bu oranın etkilediğine yönelik kanıt yetersizliğini savunan (Grimmer ve ark. 2002) çalışmalar da mevcuttur.
Doğumda tüm omurga öne doğru konkav ya da fleksiyondadır, torakal ve sakral eğriler mevcuttur (primer eğriler). Çocuk büyüdükçe öne doğru konveks olan sekonder eğriler oluşur; Üçüncü ayda başını dik tutmaya başlayan çocukta servikal lordoz, 6-8. ayda oturmaya veya yürümeye başlayınca da lomber lordoz gelişir. İlerleyen yaş ve yaşlanma ile, disk dejenerasyonu, ligament kalsifikasyonu, osteoporoz ve vertebral kamalaşmadan dolayı vertebral kolon fleksiyon pozisyonuna döndükçe sekonder eğriler kaybolmaya başlar (Magee 1997). Postürü etkileyen çeşitli faktörler vardır.
Bunlar;
Postür ayrıca solunum ve kardiyovasküler sistem bozukluklarından veya iç organ patolojilerinden de etkilenebilir (Gökçe ve ark. 1997).
Postür analizinin amacı; hastada mevcut postüral bozuklukların saptanarak buna uygun tedavi programlarının verilebilmesi, ayrıca gelecekte olabilecek değişikliklerin değerlendirilebilmesidir (İnce 2008). Postur analizleri günümüzde klinik rehabilitasyon, ortopedik cerrahi ve spor hekimliği alanlarında sıklıkla kullanılmaktadır.
Anterior postür analizi; birey önden değerlendirilir.
Anterior analizde asagidaki deformiteler görülebilir:
Posterior postür analizi.
Posterior analiz sonucu görülen en önemli deformite skolyozdur (Altınel ve ark. 2007)
Lateral postür analizi
Lateral postur analizinde değerlendirmelerde ortaya çıkan postüral bozukluklar: